فهرست

فهرست مطالب
آموزشگاه موسیقی خورشید

آشنایی با تاریخچه ویولن

ویولن یکی از پرطرفدارترین ساز های جهان میباشد که به واسطه‌ ی صدای لطیف و گسترده‌ اش، در قلب موسیقی کلاسیک، موسیقی متن فیلم‌ ها و سبک‌ های مدرنتر جا باز کرده است. ساز ویولن که در نگاه اول کوچک و ساده به نظر می‌ رسد، یکی از پیچیده‌ ترین ابزارآلات موسیقی میباشد که توانسته با تاریخچه‌ ای غنی، از قرن‌ ها پیش تا به امروز، درخشش خود را حفظ کند. بدون شک، ویولن سازی است که تمام دنیای موسیقی را متحول کرد و شنیدن تاریخچه ساز ویولن و اینکه چگونه به شکل امروزی در آمد خالی از لطف نیست. در این مطلب به دقت به تاریخچه ویولن پرداخته ایم. اما اگر علاقه ی شما به ساز ویولن فراتر از شنیدن داستان تولدش است و دوست دارید تا یکی از نوازندگان ساز ویولن باشید، آموزشگاه موسیقی خورشید در کرج کنار شماست تا با برترین اساتید ویولن، مسیر یادگیری ویولن را هر چه بیشتر برایتان هموار کند. با ما تماس بگیرید و اطلاعات بیشتر را از کارشناسان ما بخواهید.

عکس مربوط به مقاله آشنایی کامل با تاریخچه ویولن

اما چرا باید تاریخچه ویولن برای علاقه‌ مندان اهمیت داشته باشد؟

شناخت اصالت و هویت ویولن 

بررسی تاریخچه ویولن کمک می‌ کند تا هنرجویان موسیقی، درک عمیق‌ تری از مسیر تحول این ساز پیدا کنند و ارتباط بیشتری با آن برقرار کنند.

درک جایگاه ویولن در موسیقی جهانی

از یک ساز ساده و محلی در ایتالیا، این ساز به مرور زمان به نمادی جهانی در موسیقی تبدیل شده و تأثیرات فرهنگی عمیقی را در سراسر جهان به جا گذاشته است.

الهام از بزرگان موسیقی 

تاریخچه ویولن با نام‌ هایی همچون آنتونیو استرادیواری و نیکولو پاگانینی گره خورده است که مطالعه زندگی آن‌ها می‌تواند به هنرجویان انگیزه بدهد. آنتونیو استرادیواری تا پس از نود سالگی بیش از ۱۰۰۰ ساز ویولن ساخت که امروزه کمتر از ۶۵۰ عدد از آن‌ ها باقی مانده‌ اند. 

 آنتونیو استرادیواری

پیوند با سبک‌ های متنوع موسیقی

تاریخچه ویولن نشان می‌دهد که این ساز چگونه در موسیقی باروک، کلاسیک، جاز و حتی فیلم، نقش انکار نشدنی ای داشت.

قدردانی از ظرافت و پیچیدگی ساز

شناخت تاریخچه ویولن و دریافتن مسیری که این ساز طی کرده است؛ باعث می‌ شود هنرجویان بیشتر به ارزش طراحی و ساخت دقیق این ساز پی ببرند. همین امر باعث میشود تا با احترام بیشتری به یادگیری آن بپردازند.

اگر شما نیز به یادگیری ویولن علاقه دارید، آموزشگاه موسیقی خورشید در کرج با بهره‌ گیری از بهترین اساتید ویولن نظیر استاد شایان فراهانی، آماده است تا شما را در مسیر یادگیری این ساز جاودان یاری نماید. برای دریافت مشاوره و شروع یک مسیر هنری هیجان‌ انگیز، همین امروز با ما تماس بگیرید!

تاریخچه پیدایش ویولن

تاریخچه ویولن به ایتالیا و به اوایل دهه 1500 میلادی بازمی‌ گردد، جایی که این ساز در شمال این کشور ساخته شد. مخترع دقیق ویولن به‌ طور قطعی مشخص نیست، اما محققان اغلب آندره‌آ آماتی را به‌ عنوان اولین مخترع ویولن مدرن می‌ شناسند. چرا که قدیمی ترین ویولن موجود ساخته ی او میباشد و همچنین به دلیل اسنادی که فروش 24 ویولن به چارلز نهم، پادشاه فرانسه، را ثبت کرده‌ اند.

آماتی (1511-1577) با ساخت ساز های زهی مانند عود، ویول و ربک آغاز کرد و بعد از آن به ایجاد مدرسه‌ ای در شهر کرمونا پرداخت که به هنر ساخت ویولن اختصاص داشت. شاگردان و اعضای خانواده او به‌ ویژه نیکولو آماتی، این سنت را ادامه داده و سازهای با کیفیتی تولید کردند که همچنان مورد توجه قرار دارند.

یکی دیگر از مدعیان ساخت اولین ویولن گاسپارو دی برتولوتی (ملقب به دا سالو)میباشد. او در شهر برشا بین سال‌ های 1540 تا 1609 زندگی می‌ کرد و در ساخت انواع سازهای زهی متنوع مهارت داشت. اما تأثیرات آندره‌ آ آماتی و خانواده‌ اش بر تاریخچه ویولن و نوازندگان آن غیر قابل انکار است.

مدرسه کرمونا به لطف خانواده ی آماتی به مرکز ساخت ویولن تبدیل شد و بعد ها استادانی همانند آنتونیو استرادیواری از آن پیروی کردند. تاریخچه این ساز نشان می‌ دهد که چگونه ویولن با ترکیب ظرافت در طراحی و صدای بی نظیری که دارد، به یکی از برجسته‌ ترین ابزار های موسیقی دنیا تبدیل شد.

اگر مشتاق یادگیری ویولن هستید در مطلبی جداگانه به آموزش ویولن پرداخته ایم. حتما از آن بازدید کنید.

مردی در حال ساختن ویولن در یک اتاق پر از ویولن است.

خالقان ویولن

سازندگان ویولن دنیای موسیقی را متحول کرده اند و تاریخچه این ساز را تغییر داده اند. پس از قرن 16 میلادی که ویولن در شمال ایتالیا متولد شد،به دست سازندگان چیره‌ دستی مانند آندره آماتی، آنتونیو استرادیواری و گوارنری به اوج خود رسید. امروزه نیز سازندگان معاصری ویولن، این میراث غنی را ادامه می‌ دهند.

دنیل تونارلی، یکی از برجسته‌ ترین سازندگان ویولن در کرمونای ایتالیا، با همکاری دستیار خود دیوید پیزولاتو، ویولن‌ هایی با کیفیت استثنایی و متفاوت تولید می‌ کند. او از مدل‌ های معروف مانند ویولن های استرادیواری و گوارنری الهام میگیرد و سازهایی می‌ سازد که ظرافت صدای استادان قدیمی را حفظ کرده‌اند. این ویولن‌ ها در سطح جهان مورد استقبال نوازندگان جوان قرار گرفته‌ اند.

در کنار تونارلی، گونزالو بایولو به‌عنوان یکی از بااستعداد ترین سازندگان ویولن حال حاضر شناخته می‌ شود. ویولن‌ های او از لحاظ تنوع و کیفیت، برای هر نوع اجرا مناسب هستند، از کنسرتو گرفته تا موسیقی مجلسی. صدای این ساز ها قدرت و شخصیت منحصر به‌ فردی دارد که آن‌ ها را از دیگران متمایز می‌ کند.

همچنین، مارکو کارگنلوتی، یک سازنده جوان و نوآور در نزدیکی ونیز، با الهام از استادان قدیمی کرمونا مانند دیوید سورا، ویولن‌ هایی با صدای گرم و قوی می‌ سازد. این سازها به دلیل طراحی بی‌نقص و صدای استثنایی خود در میان نوازندگان حرفه‌ای محبوب هستند. 

این افراد مطرح ترین خالقان امروزه ی ساز ویولن هستند. البته که جایی بسیاری از نوابغ ویولن در بالا خالی است اما این گروه جز آن دسته بودند که به قوانین قدیمی ویولن پایبند بودند و ساز هایی با همان کیفیت اولیه به جهان ارائه میدهند.

این هنرمندان معاصر نه‌ تنها به توسعه تکنیک‌ های جدید در ساخت ساز کمک می‌ کنند، بلکه با حفظ سنت‌ های قدیمی، تاریخچه ویولن و میراث مخترعان اولیه این ساز را زنده نگه می‌ دارند و زیبایی و کیفیت قدیمی این ساز را حفظ کرده اند.

مردی دارد ویولن میسازد.

لوتیر به چه کسی گفته میشود؟

کلمه لوتیر (Luthier) در ابتدا به سازندگان عود در دوران رنسانس گفته میشد. عود، سازی زهی بود که در آن زمان محبوبیت بالایی داشت. با گسترش استفاده از ویولن، به ویژه در فرانسه، این واژه به سازندگان ویولن و ساز های زهی مشابه نیز گفته میشد.

در زبان فرانسوی، کلمه لوتیه به صورت [loo-ti-ay] تلفظ می‌ شود در حالی که در کشور های انگلیسی‌ زبان تلفظ صحیح آن به صورت [loo-the-er] میباشد. این واژه اکنون برای اشاره به هر کسی که ساز های زهی را می‌ سازد، از جمله ویولن، گیتار و عود، به کار برده میشود.

سیر تکامل ویولن

ویولن به عنوان یک ساز زهی، ابتدا در آسیا ساخته و سپس در ایتالیا متحول شد. این ساز در دوران‌ های ابتدایی‌ اش در فرهنگ‌ های مختلف آسیایی به‌ ویژه در ایران و هند دیده می‌ شد. در آن زمان، ساز های مشابه به ویولن برای استفاده در مراسم مذهبی و موسیقی سنتی طراحی شده بودند و هنوز جنبه ی موسیقیایی امروزه را پیدا نکرده بود.

اما تحول اصلی ویولن در قرن شانزدهم میلادی در ایتالیا آغاز شد. در این دوره، سازندگان معروفی مانند آندره آماتی، آنتونیو استرادیواری و گوارنری ( که پیشتر به آنها اشاره کردیم) نقش بسزایی در تکامل ساز ویولن ایفا کردند. این تغییرات در طراحی و تکنیک‌ های ساخت ساز، منجر به تولید ویولن‌ های با صدای دل‌ نشین‌ تر و قابلیت‌ های بیشتر شد.

پس از آن، ویولن به شکل امروزی که در ارکسترها و انواع سبک‌ های موسیقی به کار می‌ رود، درآمد. این سیر تکامل ویولن، از طراحی‌ های ابتدایی در آسیا تا مدرن‌ ترین مدل‌ های ساخت ایتالیا، نقش غیر قابل انکار در تاریخ موسیقی ایجاد کرده اند. در زیر مفصلا سیر نسبتا طولانی ویولن را  شرح داده ایم: 

ویولن آسیایی

قدیمی‌ ترین ساز های زهی که نقش مهمی در تکامل ویولن ایفا کردند، از قاره آسیا به اروپا وارد شدند و در مسیر تاریخ، تغییرات قابل توجهی پیدا کردند. یکی از اجداد ویولن، ساز راواناهاتا میباشد که در هند و سریلانکا رواج داشت. این ساز آرشه‌ ای که در قرن‌های ۷ تا ۱۰ میلادی ساخته میشد، نقش اساسی در تحول دیگر ساز های زهی ایفا کرده است. به دنبال آن، ساز رباب که در قرن هفتم میلادی در کشور های عربی ظاهر شد، از اجداد مستقیم ویولن شناخته می‌ شود.

ویژگی‌ های ساز زهی رباب، مانند داشتن سیم‌ های ابریشمی و ساختار ابتدایی‌ اش، بر ساز هایی مانند ساز ربک تأثیر گذاشت که در قرن دهم میلادی ساخته شد. ساز ربک دارای سیم‌ هایی بود که در کوک خاصی قرار می‌ گرفت و شباهت‌ های بالایی با ویولن های امروزی داشت.

ساز مورین خور، ساز دیگری از قرن سیزدهم که در مغولستان رواج داشت، یکی دیگر از اجداد ویولن به شمار می‌ آید. این ساز دو سیم داشت و ساختار بدنه‌ اش شبیه به ذوزنقه بود. بسیاری از این ساز های زهی از طریق مسیر های تجاری آسیایی به اروپا منتقل شدند، جایی که سازندگان اروپایی آن‌ ها را با سبک‌ های خود تطبیق دادند و به ساخت ساز های جدیدی مانند ویل فرانسوی (French Vielle) رسیدند. ویل فرانسوی که در قرن ۱۷ میلادی ساخته شد، شکل و ساختار بسیار مشابهی با ویولن امروزی داشت و یکی از اولین نمونه‌ ها از تکامل ویولن محسوب می‌ شود.

در تاریخچه ویولن، این سازها و تحولات آن‌ ها، به تدریج موجب پدید آمدن ویولن های شدند. در مسیر تکامل ویولن، این ساز های زهی در حال رشد و تغییر بودند تا در نهایت ویولن به شکلی که امروز می‌ شناسیم، به وجود آید.

این سیر تکاملی ویولن و بررسی تأثیرات تاریخی، اهمیت بالایی در درک تاریخچه ویولن و تکامل آن دارند و به ما کمک می‌ کنند تا درک بهتری از جایگاه فعلی این ساز در دنیای موسیقی پیدا کنیم.

رباب jpg

ویولن در عصر رنسانس

آنچه که امروزه در اسناد و پژوهش‌ های تاریخی مشاهده می‌ شود، نشان می‌ دهد که تفکرات و تجسم‌ های هنری در واپسین سال‌ های عصر رنسانس در حال شکل‌ گیری و تغییر بودند. این دوران که با گام‌ هایی آرام و پیوسته به سوی آینده‌ ای سرنوشت‌ ساز پیش  می‌ رفت، بستری برای تحولات بزرگ هنری و فرهنگی را در تاریخ موسیقی فراهم آورد.

آغاز با لیرا دا براچیو

یک ساز زهی آرشه‌ ای میباشد که در قرن‌ های ۱۵ و ۱۶ میلادی در اروپا مورد استفاده قرار گرفته بود. این ساز زهی به ویژه با ساز ویل فرانسوی ارتباط بسیار نزدیکی داشت، اما ویژگی متمایز آن، داشتن ساند پوز (Sound Post) بود که کمک میکرد تا ساز صدای حجیم‌ تری نسبت به سازهایی همچون ربک تولید بکند. دلیل نامگذاری ساز های این خانواده به نام دابراچیو به این دلیل بود که به‌ طور سنتی زیر چانه نواخته می‌ شدند. در زبان ایتالیایی da braccio به معنی روی بازو میباشد. طراحی ساعت شنی مانند این ساز زهی هم کمک میکرد تا صدای آن، حجیم‌ تر و پر قدرت‌ تر باشد. این ویژگی‌ ها، به همراه صفحه انگشتی وسیع‌ تر و پل مسطح‌ تر، باعث می‌ شد که نواختن آکورد ها به راحتی انجام شود. گفته میشود که در این ساز، سیم‌ های بالایی برای نواختن ملودی و سیم‌ های پایینی برای آکورد استفاده می‌ شدند.

در دوران رنسانس، ویولا دا براچیو به‌ طور گسترده‌ ای در اروپا و به ویژه در دادگاه‌ های ایتالیایی نواخته می‌ شد. این ساز زهی در ابتدا با سه سیم کوک شده در یک پنجم ساخته شد و سپس با اضافه شدن سیم چهارم، گستردگی صدا و امکانات آن ارتقا یافت. فرت‌ ها در این ساز با استفاده از رشته‌ های روده‌ ای به گردن ساز اضافه می‌ شد.

تولد ویولن امروزی در رنسانس

درسال ۱۵۵۰، ویولن چهار سیم مدرن برای اولین بار در شمال ایتالیا ساخته شد.( پیشتر اشاره ی مفصل تری به آن کردیم) گاسپارو داسالو، یکی از پیشگامان سازندگی ویولن در این منطقه بود که در طول ۴۰ سال فعالیت ساخت ویولن، بیش از ۸۰ ساز تولید کرد. از جمله این سازها، ویولن‌ ها، ویولا، ویولنسل، کنترباس و سیتراس قرار دارند که برخی از آنها هنوز در دسترس هستند. در این دوران، آندریا آماتی به تکمیل اندازه و طراحی ساز های زهی امروزی پرداخت و یاز ویولن با فرم امروزی در این سال زاده شد.

ویولن در دوران رنسانس

ویولن در دوران باروک

این دوران برای موسیقی و ویولن به عنوان دوران طلایی موسیقی شناخته میشود.

در تاریخچه ویولن، در قرن هجدهم، ویولن‌ های باروک تغییرات بزرگی پیدا کردند که آن‌ها را از ویولن‌ های جدیدتر متمایز می‌ کرد. گردن ویولن‌ های دوران باروک کوتاه‌ تر و ضخیم‌ تر بود و صفحه انگشت ویولن نیز کوتاه‌ تر و صاف‌ تر ساخته میشد. یکی از ویژگی‌ های برجسته این ویولن ها ، نبود تکیه‌ گاه چانه بود که از تفاوت های اساسی با مدل‌ های امروزی میباشد. صدای ویولن‌ های باروک معمولاً شیرین‌ تر و شبیه به صدای انسان بود و سیم‌ های روده‌ ای و آرشه‌ هایی  که کوتاه‌ تر بودند، صدای ملایم‌ تری ایجاد می‌ کردند.

به طور معمول آرشه‌ های ویولن باروک چوب مار ساخته می‌ شدند و محدبی شکل بودند و نسبت به آرشه‌ های ویولن امروزی سنگین‌ تر و متراکم‌ تر بودند. این تغییرات در طراحی ویولن و آرشه‌ ها باعث شد که صدای این ساز در دوران باروک منحصر به فرد و مناسب برای موسیقی آن دوره باشد.

این تحولات در تاریخچه ویولن نشان‌ دهنده ی تکامل ساز ویولون از دوران باروک تا عصر امروزی میباشد و تأثیرات زیادی بر شکل و صدای ویولن داشته‌ اند.

ویولن های دوران کلاسیک

در دوران کلاسیک، ویولن به یکی از ارکان اصلی ارکستر تبدیل شد و آهنگسازان بزرگی چون ویوالدی، موتزارت و هایدن با نوشتن سونات‌ها و کنسرتوها برای این ساز، جایگاه ویولن را در تاریخ موسیقی تثبیت کردند. این دوره شاهد تغییرات عمده‌ای در طراحی و صدای ویولن بود که آن را به سازی مناسب برای اجرای در سالن‌های کنسرت تبدیل کرد.

ویولن در این دوران تغییراتی اساسی را تجربه کرد. صفحه انگشت‌گذاری برای دسترسی به موقعیت‌های بالاتر طولانی‌تر شد و زاویه آن برای ایجاد تنش بیشتر در سیم‌ها تغییر یافت. همچنین، پل باس و خرک بلندتر شدند و ساند پوز ضخیم‌تر شد. این تغییرات موجب تولید صدای حجیم‌تری شد که برای سالن‌های کنسرت مناسب بود.

تحول آرشه ویولن کلاسیک

آرشه ویولن نیز در دوران کلاسیک تغییرات مهمی را به خود دید. حوالی سال 1775، فرانسوا تورته آرشه‌ هایی بلند تر و از چوب پرنامبوکو ساخت. او شیوه ای جدید برای خمیده کردن چوب به کار برد؛ خمیدگی مقعر چوب آرشه با گرم کردن آن بوجود آورد، در حالی که پیش از این خمیدگی محدب از طریق بریدن چوب ایجاد می‌ شد. این تحولات در آرشه باعث شد که ویولن دیگر تنها به عنوان یک ساز جانبی در نظر گرفته نشود، بلکه ارزش آرشه با ساز ویولن برابری میکرد.

این تغییرات در طراحی ویولن و آرشه، نمایانگر شکستن محدودیت‌ های موسیقی باروک بود. آهنگسازان کلاسیک سعی داشتند تا نوازندگان را از قوانین سخت‌گیرانه موسیقی باروک آزاد کنند و به آن‌ها اجازه دهند تا از تکنیک‌هایی چون گلیساندو و نت‌های زینتی استفاده کنند. این تحول در موسیقی کلاسیک آغازگر دوره‌ای نو در تاریخچه ویولن و موسیقی غربی شد.

آرشه ویولن

تحولات ویولن در دوران رمانتیک

در دوران رمانتیک، ویولن شاهد تحولات قابل‌ توجهی بود که به نوازندگان امکان استفاده از تکنیک ها و ملودی های پیچیده تر را میداد و صدای ویولن را برای سبک‌ های احساسی‌ تر این دوره مناسب‌ تر میکرد.

اختراع چانه‌ گیر

در سال 1820، لوئیس اسپور با اختراع چانه‌ گیر (chin rest) مسیر نوازندگی ویولن را به طرز قابل توجهی تغییر داد. این اختراع که ابتدا به شکل یک بلوک چوبی روی قسمت انتهایی ویولون نصب می‌ شد، باعث شد نوازندگان برای نگه داشتن ساز نیازی به استفاده از دست چپ نداشته باشند. در نتیجه، آزادی بیشتری در اجرای تکنیک‌ های دشوار و پیچیده داشتند.
چانه‌ گیرهای امروزی تنوع بالایی در طراحی دارند و از نظر ارتفاع، محل قرار گرفتن و مواد ساخت با هم تفاوت زیادی دارند که این تنوع نیاز های متفاوت نوازندگان را برآورده می‌ کند.

چانه گیر ویولن

تحول در سیم‌ های ویولن

در دوران رمانتیک، همچنان سیم‌ های E، A و D از روده ساخته می‌ شدند که صدای گرم و پرطنینی را بوجود می آورد. اما سیم G، به دلیل داشتن روکش نقره ای، صدایی غنی‌ تر و عمیق‌ تر را ایجاد میکرد. این ترکیب سیم‌ ها به ویولن صدایی انعطاف‌ پذیر میداد که برای موسیقی پر احساس و تکنیکی دوره رمانتیک بسیار مناسب‌ تر بود.

تاریخچه ویولن و تکامل این ساز از قرن بیستم به بعد

در اوایل قرن بیستم، تحولات مهمی در طراحی و استفاده از ویولن رخ داد که مسیر تکامل این ساز را متحول کرد. دو پیشرفت مهم این دوران شامل استفاده از سیم‌ هایی از جنس فولاد و همچنین ظهور ویولن الکتریکی بود.

تحول در سیم‌ های ویولن

تا اوایل قرن بیستم، نوازندگان بطور معمول از سیم‌ های روده‌ ای استفاده می‌ کردند. اما با ورود سیم‌ های فولادی، نوازندگی دچار تغییر شد. با وجود آنکه این سیم‌ ها تنش بیشتری ایجاد می‌ کردند که صدای قدرتمند تری تولید می‌ کردند، اما یک ایراد اساسی داشتند؛ این سیم ها باعث میشدند بدنه ساز در برابر تنش خم شود.

برای رفع این مشکل، نوازندگان شروع به ترکیب سیم‌ های فولادی و روده‌ ای میکردند. این روش تا دهه ۱۹۷۰ ادامه داشت تا اینکه شرکت توماستیک اینفلد،  سیم های مصنوعی مصنوعی معروف به Dominant را تولید کرد. این سیم‌ ها از دوام بالا، صدای متعادل و راحتی در اجرا برخوردار بودند و تا همین امروز هم یکی از پرطرفدارترین انتخاب‌ها برای نوازندگان حرفه‌ ای و آماتور هستند.

اختراع و تکامل ویولن الکتریکی

دهه ۱۹۲۰ آغازگر دورانی متفاوت برای ویولن بود؛ جایی که نوازندگان جاز، از جمله استاف اسمیت، تلاش کردند صدای ویولن را قویتر کنند. این کار با افزودن پیکاپ و آمپلی‌ فایر به ویولن آکوستیک صورت میگرفت.

در سال ۱۹۳۰، شرکت جنرال الکتریک (GE) اولین ویولن الکتریکی را به جهان عرضه کرد. اما همچنان کیفیت صدایی این وویلن پایین بود و قابلیت اجرایی چندان مناسبی را نداشت.

در دهه ۱۹۶۰، ویولن الکتریکی به دنیای موسیقی راک وارد شد. نوازندگان راک از ویولن‌ های آکوستیک همراه با پیکاپ برای اجرای قطعات بهره میبرند. بهمچنان که محبوبیت موسیقی راک شدت گرفت، شرکت‌ های سازنده توجه بیشتری به توسعه ویولن‌ های تمام‌ الکتریکی نشان دادند و به تدریج این ساز به شکلی که امروز می‌ شناسیم، تحول پیدا کرد.

ویولن الکتریک مشکی رنگ

نقش تحولات در تاریخچه ویولن

این روند تغییرات در ساخت ویولن، تأثیر عمیقی بر تاریخچه این ساز داشتند. سیم‌ های مصنوعی و ویولن‌ های الکتریکی نشان‌ دهنده تحولاتی بودند که ویولن را از یک ساز کلاسیک صرف به ابزاری چند منظوره برای سبک‌ های مختلف موسیقی تبدیل کردند.